экстра́кцыя, ‑і, ж.

Спец.

1. Аперацыя выдалення зуба.

2. Раздзяленне цвёрдых ці вадкіх сумесей пры дапамозе апрацоўкі іх рознымі растваральнікамі; экстрагаванне.

[Ад лац. extractio — выцягванне, здабыванне.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

cervix [ˈsɜ:vɪks] n. (pl. cervixes or cervices) anat.

1. шы́я

2. шы́йка (зуба, маткі)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

каро́нка ж. (зуба) Záhnkrone f -, -n;

залата́я каро́нка Góldkrone f

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

пу́льпа, ‑ы, ж.

Спец.

1. Рыхлая злучальная тканка, якая запаўняе поласць зуба.

2. Сумесь якога‑н. сыпкага, раздробленага рэчыва з вадой або іншым растваральнікам.

[Ад лац. pulpa — мякаць.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пло́мба, -ы, мн. -ы, -мб і -мбаў, ж.

1. Бляшаная пласцінка або сплюснуты кавалачак свінцу ці іншага матэрыялу, якімі апячатваюць розныя прадметы, тавары.

Таможная п.

2. Пластычнае рэчыва, якім закладваецца поласць сапсаванага зуба.

П. вывалілася.

|| прым. пло́мбавы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

◎ Пляшко́ ’патоўшчаная частка зуба ў драўляных граблях’ (брасл., Сл. ПЗБ). Да плешка (гл.). Параўн. таксама польск. pleszka ’галоўка цвіка ці шрубы’, plesznik ’від цвіка’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

цэме́нт, -у, М -нце, м.

1. Мінеральнае парашкападобнае рэчыва, здольнае ўтвараць з вадой масу, якая хутка зацвердзявае; служыць для вырабу бетону і будаўнічых раствораў.

Ц. баіцца вільгаці.

2. Касцявая тканка, якая пакрывае корань і шыйку зуба.

|| прым. цэме́нтны, -ая, -ае і цэме́нтавы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

рэтэ́нцыя

(лац. retentio)

затрымка прарэзвання зуба пры наяўнасці яго ў лунцы.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

corona [kəˈrəʊnə] n. (pl. coronae)

1. astron. каро́на, вяне́ц

2. electr. каро́на, каро́нны разра́д

3. bot. каро́на

4. anat. каро́нка (зуба)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

адамантабла́сты

(ад адамант + -бласты)

клеткі эпітэлію, якія выпрацоўваюць эмаль у каронцы зуба.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)