Záhnkrone

f -, -n каро́нка зу́ба

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

dentin

[ˈdentɪn]

n.

дэнты́н -у m. (касьці́стая ча́стка зу́ба)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

каро́нка ж. (зуба) Záhnkrone f -, -n;

залата́я каро́нка Góldkrone f

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

дупло́ н. Höhlung f -, -en; hóhle Stélle;

дупло́ дрэ́ва Báumhöhlung f;

дупло́ зу́ба Záhnhöhle f -, Záhnloch n -es, -löcher

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

pulp

[pʌlp]

1.

n.

1) мя́каць, мязга́ f. (пло́да, бульбяна́я)

2) пу́льпа f. (зу́ба)

3) ма́са f.

Paper is made from wood pulp — Папе́ру ро́бяць з драўля́нае ма́сы

2.

v.t.

расьціра́ць на мязгу́, ператвара́ць у мо́крую ма́су

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

crown

[kraʊn]

1.

n.

1)

а) каро́на f.

б) карале́ўская ўла́да

в) каро́ль караля́ m., карале́ва f.

2) вяно́к -ка́ m. (з кра́сак); вяне́ц -ца́ m.

3) го́нар -у m., узнагаро́да

4) галава́ f.

5) кро́на дрэ́ва, верхаві́на ўзго́рка, гары́

6) каро́нка f. (зу́ба)

2.

v.

1) каранава́ць

2) стая́ць на вяршы́ні чаго́

3) вянча́ць, уве́нчваць

4) ста́віць каро́нку

3.

adj.

каро́нны; ура́давы

•

- the Crown

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Króne

f -, -n

1) каро́на, вяне́ц

2) каро́нка (зуба)

sich (D) éine ~ áufsetzen lássen* — паста́віць (сабе́) каро́нку

3) кро́на (манета)

4) вярша́ліна, верхаві́на (дрэва)

5) лю́стра, жырандо́ль

◊ das setzt állem die ~ auf! — гэ́та ўжо́ верх усяго́!; гэ́та ўжо́ зана́дта!

wie die Pérle in der ~ sein — вызнача́цца (у грамадстве і г.д.)

was ist ihm in die ~ gefáhren? — што яму́ прыйшло́ ў галаву́?

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

ко́рань м.

1. Wúrzel f -, -n;

ко́рань зу́ба Záhnwurzel f;

2. матэм. Rádix f -, -dizes, Wúrzel f;

пака́зчык ко́раня Wúrzelexponent m -en, -en;

знак ко́раня Wúrzelzeichen n -s, -;

квадра́тны ко́рань Quadrátwurzel f;

здабыва́ць ко́рань die Wúrzel zíehen*, radizíeren vt;

3. грам. Wúrzel f;

ко́рань сло́ва Wúrzel des Wórtes;

◊

ко́рань зла [лі́ха] die Wúrzel des Übels;

вы́рваць з ко́ранем mit der Wúrzel áusrotten, mit Stumpf und Stiel áusrotten;

пусці́ць карані́ Wúrzeln schlágen*;

урасці́ караня́мі sich éinwurzeln;

увахо́дзіць сваі́мі караня́мі ў глыбо́кую старажы́тнасць tief im Áltertum wúrzeln;

глядзе́ць у ко́рань (éiner Sáche) auf den Grund géhen* [kommen*];

ко́рань жыцця́ (жэнь-шэнь) Gínseng m -s, -s

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)