ёмкі, -ая, -ае.

1. Зручны ў карыстанні (пра рэч).

Ё. інструмент.

2. Зграбны, добра складзены (пра чалавека; разм.).

|| наз. ёмкасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

пляж, -а, мн. -ы, -аў, м.

Адхоністы бераг, зручны для купання і сонечных ваннаў.

Пясчаны п.

|| прым. пля́жны, -ая, -ае.

П. касцюм.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

спадру́чны, -ая, -ае.

1. Зручны.

Спадручнае месца для адпачынку.

2. у знач. наз. спадру́чны, -ага, мн. -ыя, -ых, м. Памагаты.

Пайшоў у спадручныя да сталяра.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

handy

[ˈhændi]

adj.

1) зру́чны; кары́сны; выго́дны

2) зру́чны ў карыста́ньні, спры́тны, до́бры

3) спры́тны да рабо́ты

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

ло́вкий

1. спры́тны, ло́ўкі;

2. (удобный) ёмкі, зру́чны;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

натра́піцца, -плюся, -пішся, -піцца; зак. (разм.).

1. Выпадкова сустрэцца, трапіцца.

Натрапіўся добры чалавек.

2. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Выдацца, выпасці; надарыцца.

Натрапіўся зручны выпадак.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

да́тчык, -а, мн. -і, -аў, м.

Прыстасаванне, якое прымае інфармацыю, пераўтварае яе ў зручны для выкарыстання сігнал і перадае кантрольна-вымяральнаму ці каманднаму прыбору.

Цеплавыя датчыкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

наўда́чу, прысл.

У надзеі на зручны выпадак; як удасца. Страляць наўдачу.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

opportune [ˈɒpətju:n] adj. fml

1. зру́чны, адпаве́дны, падыхо́дзячы;

an opportune moment зру́чны мо́мант

2. своечасо́вы;

an opportune remark слу́шная/тра́пная заўва́га, заўва́га дарэ́чы/да ме́сца

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

партаты́ўны, ‑ая, ‑ае.

Невялікага намеру і зручны для пераноскі. Партатыўны магнітафон. Партатыўная радыёстанцыя.

[Фр. portatif.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)