Verbum

beguile

[bɪˈgaɪl]

v.t.

1) ашу́кваць; зво́дзіць; падма́нваць

to beguile someone into doing something — ашука́нствам зму́сіць не́кага зрабі́ць штось

2) вы́маніць хі́трасьцю

3) забаўля́ць, займа́ць, весялі́ць

4) ба́віць, право́дзіць час

to beguile the tedious hours — ба́віць марко́тныя гадзі́ны

blush

[blʌʃ]

1.

n.

1) пачырване́ньне n. (ад со́раму), румя́нец -ца m.

to put to the blush — засаро́міць, зму́сіць чырване́ць

2) чы́рвань f.; зара́ f., во́дбліск -у m.; за́рава n. (пажа́ру)

2.

v.i.

1) чырване́ць

2) саро́мецца

3.

v.t.

чырвані́ць

•

- at first blush

flight

I [flaɪt]

1.

n.

1) лёт, палёт -у m.

2) адле́гласьць палёту

3) чарада́ пту́шак; град (стрэ́лаў, ку́ляў)

4) рэйс самалёта

5) ху́ткі рух (ча́су, хма́раў)

6) чарада́ схо́даў; пралёт, марш -а m.

7) луна́ньне n., узьлёт -у m.

a flight of fancy — узьлёт фанта́зіі

8) чарада́ шлю́заў (на кана́ле)

2.

v.i.

1) лётаць чарадо́ю

The wild geese are flighting — Дзі́кія гу́сі лётаюць чаро́дамі

2) Obsol. пералята́ць (на зіму́)

3.

v.t.

страля́ць у пту́шку ў лёце

II [flaɪt]

n.

1) уцёкі pl. only.

2) хава́ньне ад правасу́дзьдзя, та́йныя ўцёкі

to put to flight — зму́сіць уцяка́ць