зму́сіць, зму́шу, зму́сіш, зму́сіць; зму́шаны; зак., каго-што і з інф.

Тое, што і вымусіць.

Стары змусіў мяне паехаць у горад.

|| незак. змуша́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

зму́сіць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. зму́шу зму́сім
2-я ас. зму́сіш зму́сіце
3-я ас. зму́сіць зму́сяць
Прошлы час
м. зму́сіў зму́сілі
ж. зму́сіла
н. зму́сіла
Загадны лад
2-я ас. зму́сь зму́сьце
Дзеепрыслоўе
прош. час зму́сіўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

зму́сіць сов. вы́нудить, прину́дить, заста́вить

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

зму́сіць, змушу, змусіш, змусіць; зак., каго-што, з інф.

Вымусіць, прымусіць. Першы сакратар змусіў Зашчамілу зараз жа выдаць у распараджэнне Кляновіча два экскаватары. Пестрак. Сцёпка змусіў сябе адвесці вочы ад сяла, каб не паддацца ахапіўшаму яго жалю. Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

зму́сіць гл. змушаць

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

прину́дить сов. прыму́сіць, зму́сіць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

змуша́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да змусіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вы́нудить сов. вы́мусіць, зму́сіць, прыму́сіць; см. вынужда́ть.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Прыскі́чыць ’прыціснуць, змусіць сілай’ (дзярж., Нар. сл.), ’захацець чаго-небудзь’ (там жа). Відаць, з прыспічыць (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

beat back

зму́сіць адступі́цца наза́д, адапхну́ць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)