streścić

зак. рассказаць змест; рэзюмаваць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

signification [ˌsɪgnɪfɪˈkeɪʃn] n. ling., fml змест, значэ́нне;

the signifi cation of the word значэ́нне сло́ва

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

treść

treś|ć

ж.

1. змест;

spis ~ci — змест (у кнізе);

2. сутнасць, сэнс

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

streszczać

незак. расказваць сцісла (змест); рэзюмаваць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

сюжэ́т, -а, М -жэ́це, мн. -ы, -аў, м.

Сукупнасць звязаных між сабой дзеянняў, падзей, характараў і лёсаў герояў, у якіх раскрываецца асноўны змест мастацкага твора.

Заблытаны с.

|| прым. сюжэ́тны, -ая, -ае.

Сюжэтныя лініі аповесці.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

іна́кш.

1. прысл., злуч. супраціўны. Тое, што і іначай.

2. злуч. далучальны. Далучае члены сказа, якія растлумачваюць змест папярэдніх слоў ці сказаў.

◊

Інакш кажучы — іншымі словамі.

Так ці інакш — ва ўсякім выпадку, тым ці іншым спосабам.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

алгары́тм, ‑у, м.

Сукупнасць правіл, якія вызначаюць змест і паслядоўнасць аперацый рашэння задач адпаведнага класа.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ве́раванне, ‑я, н.

Рэлігійныя погляды, уяўленні, змест той ці іншай рэлігіі. Рэлігійныя вераванні. Вераванні старажытных славян.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Ínhaltsverzeichnis

n -ses, -se змест, паказа́льнік, во́піс

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Sínngehalt

m -(e)s ідэ́йны змест, ідэ́я

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)