іна́кш.

1. прысл., злуч. супраціўны. Тое, што і іначай.

2. злуч. далучальны. Далучае члены сказа, якія растлумачваюць змест папярэдніх слоў ці сказаў.

◊

Інакш кажучы — іншымі словамі.

Так ці інакш — ва ўсякім выпадку, тым ці іншым спосабам.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)