апазна́ць сов. опозна́ть;

а. мясцо́васць — опозна́ть ме́стность;

а. злачы́нца — опозна́ть престу́пника

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

extradite

[ˈekstrədaɪt]

v.t.

выдава́ць (злачы́нца друго́й дзяржа́ве)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Шпеер (ням. ваен. злачынца) 7/548

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

Шырах (ням. ваен. злачынца) 7/548

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

Франк (ням. ваен. злачынца) 7/547

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

Фрык (ням. ваенны злачынца) 7/547

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

Функ (ням. ваенны злачынца) 7/548

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

jailbird [ˈdʒeɪlbɜ:d] n. infml, dated

1. зняво́лены, арышта́нт

2. закаране́лы злачы́нца, рэцыдыві́ст

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

крамо́льнік, ‑а, м.

Уст. Той, хто займаецца крамолай (у 1 знач.); змоўшчык, мяцежнік. Спачатку турэмшчыкі палічылі чыноўніка за вельмі сур’ёзнага злачынца, небяспечнага крамольніка. Арабей.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ізалява́ць, -лю́ю, -лю́еш, -лю́е; -лю́й; -лява́ны; зак. і незак., каго-што.

1. Пазбавіць (пазбаўляць) кантактаў з навакольным асяродцзем; аддзяліць (аддзяляць) ад чаго-н.

І. хворага.

І. злачынца.

2. Пакрыць ізаляцыяй (у 2 знач.; спец.).

І. электрычны провад (ад другіх праваднікоў).

|| наз. ізаля́цыя, -і, ж. і ізалява́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)