bale1 [beɪl] n. кі́па, пак, ву́зел, звя́зка;

a bale of hay цюк прасава́нага се́на

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Kpula

f -, -e i -lä грам. звя́зка

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

wiązadło

wiązadł|o

н.

1. анат. звязка;

~a głosowe — галасавыя звязкі;

2. тэх. сувязь;

3. мат. звязка

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

ко́пула

(лац. copula = звязка)

лінгв. службовы дзеяслоў.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

Schlüsselbund

m, n -(e)s, -e звя́зка ключо́ў

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Bündel

n -s, -

1) звя́зка, ву́зел; паке́т

2) мато́к

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Пунтэ́ль, памянш. пунтэлікзвязка счэсанага і сплеценага льну’ (віл., Шатал.), ст.-бел. пунтальзвязка’. Запазычана з ням. бавар. punkiзвязка, вузел’, ням. Bündel ’тс’, што ўзыходзіць да Bund ’сувязь’ (< ням. binden ’вязаць’). Гл. пу́ндзель.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

дэсмаге́н

(ад гр. desmos = звязка + -ген)

тое, што і пракамбій.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

дэсматрапі́я

(ад гр. desmos = звязка + -трапія)

тое, што і таўтамерыя.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

Пу́ндзельзвязка льну’ (ТС), пу́ндэль ’тс’ (ТС), пундэль ’старая мера ільну, роўная 12 кг (30 фунтам)’ (ашм., Сл. ПЗБ), пундэлік, пундэляк ’тс’ (шальч., уздз., глыб., Сл. ПЗБ), пундэлік, бунтэляк, бунтэлікзвязка лёну з завучанымі пасля часання канцамі’ (мін.-маладз., Шчарб.), ст.-бел. пундель ’мера вагі (кала 25 фунтаў)’. Лічыцца, што слова запазычана з літ. pundelis ’старая мера ільну’ (Скурат, Меры, 115; Булыка, Лекс. запазыч., 156), што ў сваю чаргу магло быць запазычана з ем. дыял. pundel ’тс’ (Сл. ПЗБ); у апошнім выпадку, а таксама па лінгвагеаграфічных прычынах літоўскае пасрэдніцтва не з’яўляецца абавязковым, параўн. суч. літ. pundasзвязка, скрутак, клунак, цюк, пук’. На некаторыя формы паўплывала запазычанне бунтзвязка, пук’ (гл.). Гл. таксама пунтэльзвязка счэсанага і сплеценага льну’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)