прыця́ць, прытну, прытнеш, прытне; прытнём, прытняце; пр. прыцяў, ‑цяла, ‑цяло; заг. прытні; зак., каго-што.

Заціснуць, прыціснуць. Губы прыцяць. // перан. Затаіць, захаваць. Імкнучыся як-небудзь прыцяць у сабе нядобрыя прадчуванні, Рыбак пад сцяной пачаў прыслухоўвацца да Дзёмчыхі. Быкаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

зато́ены, ‑ая, ‑ае.

1. Дзеепрым. зал. пр. ад затаіць.

2. у знач. прым. Тайны, скрыты. [Чачык], падаўшы твару сур’ёзны выгляд, з затоенай радасцю загаварыў. Пташнікаў.

3. у знач. прым. Разм. Які хавае свае пачуцці, думкі, настроі; скрытны. Вярнулася Валя няхутка, гадзіны праз дзве, па-ранейшаму маўклівая і затоеная. Мележ.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

зато́ены

1. прич. затаённый; см. затаі́ць;

2. прил. затаённый, скры́тый, та́йный;

~ная ра́дасць — затаённая (скры́тая) ра́дость;

~ныя ду́мкі — затаённые (та́йные) мы́сли

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

дыха́нне ср. дыха́ние;

шту́чнае д. — иску́сственное дыха́ние;

друго́е д. — второ́е дыха́ние;

да апо́шняга ~ння — до после́днего вздо́ха;

затаі́ць д. — затаи́ть дыха́ние

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

blot out

а) хава́ць; затаі́ць

б) зацьмі́ць

A cloud has blotted out the moon — Хма́ра зацьмі́ла ме́сяц

в) вы́церці, сьце́рці; зьні́шчыць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Прыціна́ць ’спыняць’, ’перасякаць (дарогу)’ (Нас.), ’прыпыняць’ (Байк. і Некр.), ’ціснуць (аб цеснай вопратцы, абутку)’ (Нас.), прыця́ць ’заціснуць, прыціснуць; затаіць, захаваць’, ’рабіць рэзкія папрокі, дакаранні’ (Нас.). Сюды ж прыціна́цца ’знаходзіць прыстанішча, прытулак’; ’абапірацца; прысесці для адпачынку’ (Гарэц.), рус. смал. притина́ться ’жыць у нечым доме, выпадкова прыбіўшыся’. Да цяць (гл.); разнастайнасць значэнняў пры першапачатковым ’абразаць, падразаць’ тлумачыцца далейшым развіццём семантыкі ў бок ’абмежаваць (у руху)’, ’асадзіць’, ’сціснуць’ і пад.; параўн. Гарачава, ОЛА, Исследов., 1994–1996, 210–216; ЕСУМ, 4, 584.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

заціна́цца разм.

1. behrren vi, hrtnäckig besthen* (у чым-н. auf D); stif und fest behupten;

2. (затаіць злосць) den Groll verbrgen*

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

grudge1 [grʌdʒ] n. (against) нядобразычлі́васць; за́йздрасць; кры́ўда;

bear a grudge мець зуб на каго́-н., быць су́праць каго́-н.; затаі́ць зло;

He has a grudge against the world. Ён крыўдуе на ўвесь свет.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

suppress

[səˈpres]

v.t.

1) душы́ць (паўста́ньне, бунт)

2) стры́мваць (зяха́ньне, плач)

3) прытры́мваць, прыпыня́ць

to suppress a newspaper — прыпыні́ць газэ́ту

4) стры́мваць, спыня́ць

to suppress bleeding — спыні́ць крывацёк

5) зато́йваць

to suppress the truth — затаі́ць пра́ўду

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

stłumić

зак.

1. падавіць; задушыць;

stłumić oddech — затаіць дыханне;

stłumić płacz — падавіць плач;

2. патушыць, пагасіць;

stłumić pożar (ogień) — патушыць (пагасіць) агонь (пажар)

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)