зато́ены

1. прич. затаённый; см. затаі́ць;

2. прил. затаённый, скры́тый, та́йный;

~ная ра́дасць — затаённая (скры́тая) ра́дость;

~ныя ду́мкі — затаённые (та́йные) мы́сли

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)