пестыцы́ ды
(ад лац. зараза + caedere = забіваць)
хімічныя рэчывы, якія выкарыстоўваюцца для барацьбы са шкоднікамі раслін, паразітамі дамашніх жывёл, пераносчыкамі захворванняў.
Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)
по́ шасць ж.
1. эпиде́ мия; пове́ трие ср. скота — ещё ) падёж м.
2. перен. зара́ за ; пове́ трие ср. а́ сть; ме́ рзость;
○ марава́ я п. о́ е пове́ трие; морова́ я я́ зва
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
заразі́ ць , ‑ражу, ‑разіш, ‑разіць; зак. , каго-што .
1. Перадаць заразу каму‑, чаму‑н. Заразіць ангінай. // Заразіць калодзеж. Заразіць паветра міязмамі.
2. перан. Перадаць каму‑н. сваё пачуццё, схільнасць да чаго‑н. Заразіць любоўю да музыкі. □ Сваім новым жаданнем Лясніцкі заразіў і Славіна. Зарэцкі . // зараза , ахапіць каго‑н. Глухнуць нават трубкі тэлефона. Заразіў футбол усіх, як грып. Макаль .
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
пестыцы́ ды
(ад лац. pastis = зараза + -цыды )
хімічныя сродкі барацьбы з рознымі шкоднымі арганізмамі — насякомымі (інсектыцыды ), кляшчамі (акарыцыды ), бактэрыямі (бактэрыцыды ), грыбкамі (фунгіцыды ), грызунамі (ратыцыды, заацыды ) і інш. ; ядахімікаты.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)
Ма́ ўра , маўра́ ’раска, Lemna L.’ (Весці, 1969, 4; 1972, 1; паст. , смарг. , Сл. ПЗБ ), ’разнавіднасць урэчніку, Potamogeton L.’ (астрав. , шальч. ), шальч. ’вадзяная зараза , Elodea canadensis Rich.’ (Oi. ПЗБ). Балтызм. Параўн. літ. máuras , mauraĩ ’раска, вадзяная расліна’, лат. maura , maũrs ’дзірван, трава (і мох) на страсе’ (Лаўчутэ, Балтызмы, 120; Грынавяцкене, Сл. ПЗБ , 3, 46).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
pest
[pest]
n.
1) даку́ ка f. о́ ла f. о́ бу)
2) Archaic зара́ за , чума́ f. m.
3) Bot. , Zool. о́ днік -а m.
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
Мор ’павальная смерць, эпідэмія’ (ТСБМ ; віл. , Сл. ПЗБ ). Укр. мір , рус. мор , польск. mór , в.-луж. mór , чэш. тог , славен. mór ’тс’; серб.-харв. мор ’паміранне’, макед. мор ’мор, чума’, балг. морът , ст.-слав. моръ зараза , язва’. Прасл. morъ < mer‑ti ’паміраць’. І.‑е. адпаведнікі: літ. mãras , maraĩ ’мор, чума’, ст.-інд. maras , māras ’смерць, мор’ (Бернекер , 2, 80; Фасмер , 2, 651).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
bug 1 [bʌg] n.
1. клоп, блашчы́ ца;
a May bug хрушч
2. мікро́ б;
a flue bug infml і́ рус гры́ пу, зара́ за
3. infml я́ зм, ама́ тарства; апанта́ насць;
He’s got the travel bug. Ён вялікі аматар падарожжаў.
4. infml о́ к, патайны́ мікрафо́ н; апара́ т для тае́ мнага назіра́ ння
5. comput. ы́ лка (у праграме або сістэме )
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
Нуд ’халера, зараза , нуда’ (слонім. , Нар. словатв. ; Сл. ЦРБ ), ’нуда; моташнасць’ (драг. , Нар. словатв. ), ’сум, маркота’ (Чэрн. ), ’неахайнасць’ (Нік. Очерки ), нудзь ’нуда, журба, маркота’ (ТС ), укр. нуд ’нуда; млоснасць’, рус. нуд ’кароста’. Аддзеяслоўны назоўнік ад нудзіць (гл.); першапачатковае значэнне захавалася, відаць у ну́ ддзе ’прымус’ (Нас. ), параўн. нуддзю ’прымусам, гвалтам’ (там жа), з якіх натуральным шляхам маглі ўзнікнуць формы нуд , нудзь , параўн. хлуд і хлуддзе , по́ скудзь і по́ скуддзе і пад.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
contagion
[kənˈteɪdʒən]
n.
1) заразьлівасьць f.
2) зара́ за f. а́ зная або́ інфэкцы́ йная хваро́ ба
3) Figur. і́ ўплы́ ў; узьдзе́ яньне; перадава́ ньне n.
Parents fear the contagion of television — Бацькі́ бая́ цца благо́ га ўплы́ ву тэлеві́ зіі
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)