chalk up

запіса́ць; зрабі́ць ната́тку

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

запрыхо́даваць, ‑дую, ‑дуеш, ‑дуе; зак., што.

Запісаць у прыход, унесці ў графу паступлепняў. Запрыходаваць узносы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

фонаграфава́ць, ‑фую, ‑фуеш, ‑фуе; зак. і незак., што.

Спец. Запісаць (запісваць) на фанаграму. Фонаграфаваць песню.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

◎ Пёнтар ’цэнтр, сярэдзіна’ (дзятл., Сцяшк. Сл.). Паводле прыкладу-ілюстрацыі да гэтай лексемы значэнне трэба было б запісаць як ’узгорак’. Тады — да польск. piętro < прасл. *pętro.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

wynotować

зак. выпісаць; запісаць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

запі́саны, ‑ая, ‑ае.

1. Дзеепрым. зал. пр. ад запісаць.

2. у знач. прым. Афіцыяльна аформлены ў шлюбе.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

застэнаграфава́ць, ‑фую, ‑фуеш, ‑фуе; зак., што.

Запісаць стэнаграфічным спосабам якое‑н. вуснае паведамленне. Застэнаграфаваць даклад. Застэнаграфаваць прамову.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

кандуі́т, -а, М -дуіце, мн. -ы, -аў, м. (уст.).

У дарэвалюцыйнай Расіі (пераважна ў духоўных навучальных установах і кадэцкіх карпусах): журнал, у які заносіліся звесткі пра паводзіны вучняў або ваеннаслужачых.

Запісаць у к.

|| прым. кандуі́тны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

gútschreiben

* аддз. vt запіса́ць у крэды́т, крэдытава́ць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

zapisać

зак.

1. запісаць; унесці ў спіс;

zapisać adres — запісаць адрас;

zapisać syna do szkoły — запісаць сына ў школу;

2. спісаць; запісаць;

zapisać całą stronę — спісаць усю старонку

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)