засвети́ть сов.

1. запалі́ць;

засвети́ть фона́рь, све́чку запалі́ць ліхта́р, све́чку;

2. фото засвяці́ць;

3. (начать светить) прост. засвяці́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

match​1 [mætʃ] n. запа́лка;

a box of matches карабо́к запа́лак;

strike a match запалі́ць запа́лку

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

пазапа́льваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.

Запаліць, прымусіць гарэць усё, многае. Пазапальваць ліхтары.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

запали́ть​I сов., прост. (зажечь) запалі́ць, мног. пазапа́льваць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

запали́ть​II сов. (о лошади) нагна́ць ды́хавіцу, запалі́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

закуры́ць², -уру́, -у́рыш, -у́рыць; зак.

1. што, чаго і без дап. Запаліць і пачаць курыць.

З. люльку.

2. Стаць курцом.

Ён рана закурыў.

|| незак. заку́рваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

запа́лены

1. зажжённый; засве́ченный;

2. зато́пленный;

1, 2 см. запалі́ць 1, 2;

3. запа́ленный; см. запалі́цца 3;

4. перен. воодушевлённый; см. запалі́ць 3

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

rozpalić

зак.

1. распаліць; запаліць;

2. перан. запаліць; узбудзіць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

воодушеви́ть сов. натхні́ць; (зажечь) запалі́ць; (увлечь) захапі́ць; (поднять) узня́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прыпалі́ць, -алю́, -а́ліш, -а́ліць; -а́лены; зак., што.

1. Запаліць ад ужо запаленага.

П. лучыну.

2. Трохі падпаліць (разм.).

П. пірог. П. валёнкі пры сушцы.

3. Прыкурыць (разм.).

|| незак. прыпа́льваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)