popędliwy

запальчывы; палкі; усхопкі

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

testy [ˈtesti] adj. lit. раздражня́льны; запа́льчывы;

a testy temper запа́льчывасць;

grow testy раздражня́цца

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Héißblütig

a па́лкі, гара́чы, запа́льчывы

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Капы́за ’запальчывы чалавек’ (Яўс.). Кантамінацыя капыжыцца і капрыза (гл.). Параўн. капыціцца ’капрызіцца’ (Нас.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

raptus

м. запальчывы, нецярплівы, нястрыманы чалавек

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

hot-tempered

[,hɑ:tˈtempərd]

adj.

запа́льчывы, ху́ткі на злосьць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

cholerisch

['ko:-]

a псіхал. халеры́чны, запа́льчывы, гара́чы

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

áufbrausend

a

1) запа́льчывы

2) шыпу́чы

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

quick-tempered

[,kwɪkˈtempərd]

adj.

запа́льчывы, гара́чы; ху́ткі на злосьць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Перае́злівы ’шкодны’ (Ян.). Да пера- (гл.) і - езлівы, якое з ⁺едлівы (< прасл. *ědьlivъ(jь)), параўн. рус. арх. едли́вый ’пражора’, славін. jadȧ̃vï ’запальчывы, гняўлівы’, славац. jedlivý ’тс’, чэш. jedlivý ’пражора’, славен. jedljȉv ’прыдатны да яды’, серб.-харв. jèdļiv ’запальчывы, зласлівы’, макед. јадлив ’едкі’, ’злы, злосны’ (Трубачоў, Эт. сл., 6, 49). Мена ‑д‑ > ‑з‑ пад уплывам формаў е́сці. Параўн. пераяда (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)