няўёмны, ‑ая, ‑ае.

Які нельга, цяжка стрымаць; нястрымны. Няўёмны запал. Няўёмны жаль.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

запа́льнік м.

1. воен. запа́л, запа́льник; воспламени́тель;

2. тех. зажига́тель

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ды́хавіца ж.

1. оды́шка;

2. спец. (у лошади) запа́л м.

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

зажига́тельность ж. запа́льнасць, -ці ж., запа́л, -лу м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

рве́ние ср. запа́л, -лу м., стара́ннасць, -ці ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

youthful [ˈju:θfəl] adj. ю́ны, юна́цкі; маладжа́вы;

youthful ardour юна́цкі запа́л

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

дэтана́тар, ‑а, м.

Спец. Капсуль, запал, якія прымяняюцца для ўзрыву асноўнага зарада ў боепрыпасах.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

запа́льшчык, ‑а, м.

У горнай справе — рабочы, які падпальвае запал ​1 (у 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

запа́льнік, ‑а, м.

Запал ​1 (у 1 знач.). [Падрыўнікі] ішлі і прымацоўвалі да галовак рэек толавыя шашкі з запальнікамі. Кулакоўскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Éifrigkeit

f - запа́л, стара́ннасць, руплі́васць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)