стацца, станецца; зак.
Адбыцца, здарыцца. І тут сталася нечаканае. Без папярэдняга стуку адчыніліся дзверы з сяней, і каля парога з’явіўся сам пан кіраўнік. Брыль. / у безас. ужыв. Вось-вось, думаем, пачнецца бура... Гэтак і сталася. Чарот. // Разм. Зрабіцца, стаць. Ён успомніў Сымона Тургая і запавет Галубовіча. Гэты запавет і стаўся асноваю жыцця і дзейнасці Андрэя Лабановіча ў далейшым вандраванні па новых дарогах. Колас. Памочнік рамшчыка мог стацца начальнікам адказнейшага цэха і раскрыць ва ўсёй шырыні свой арганізатарскі талент. Таўлай.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
N.T., NT
= Nowy Testament — Новы запавет
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
S.T., ST
= Stary Testament — Стары запавет
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
Testamént
n -(e)s, -e
1) завяшча́нне
sein ~ máchen — зрабі́ць завяшча́нне
2) рэл. запаве́т, тэста́мант
das Álte [Néue] ~ — Стары́ [Но́вы] Запаве́т
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
завеща́ние ср.
1. (документ) завяшча́нне, -ння ср., тэстаме́нт, -ту м.;
2. (завет) запаве́т, -ту м.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)
завет, ‑у, М ‑веце, м.
Тое, што і запавет. Па планеце пройдзем бурай, Марксаў помнячы завет, — Свет стары ўшчэнт разбурым І збудуем новы свет. Крапіва. Гады ішлі, з гадамі мы раслі, Выконваючы Леніна заветы. Кляшторны.
•••
Новы завет — хрысціянскія кнігі бібліі.
Стары завет — старажытная, дахрысціянская частка бібліі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
commandment
[kəˈmændmənt]n.
1) запаве́т -у m. (адзі́н зь дзесяцёх)
2) зага́д -у m., дырэкты́ва f., зако́н -у m.
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
Vermächtnis
n -ses, -se завяшча́нне, запаве́т, тэстаме́нт
nach ~ — па запаве́ту, зго́дна з запаве́там
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
завяшчанне, ‑я, н.
1. Афіцыйны дакукумент з выказанай кім‑н. воляй аб яго маёмасці на выпадак смерці. Напісаць завяшчанне. ▪ У завяшчанні брэсцкага мешчаніна Гурына Фёдаравіча (1624 г.) адпісваецца розным асобам рад кніг духоўнага зместу, сярод якіх асабліва выдзяляюцца «апостол и псалтир друку Скоринина». Алексютовіч.
2. Запавет, наказ паслядоўнікам, нашчадкам. Завяшчанне У.І. Леніна партыі і краіне. Духоўнае завяшчанне.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
testament, ~u
м.
1. завяшчанне;
otworzyć testament — адкрыць завяшчанне;
sporządzić testament — скласці завяшчаннне;
zapisać co komu w testament — запісаць (што на каго) у завяшчанні, завяшчаць (што каму);
2. перан. запавет;
Stary (Nowy) testament — Стары (Новы) запавет
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)