verschlámmen

vt зано́сіць гле́ем, забру́джваць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

snow in, snow up

зано́сіць, засыпа́ць, завява́ць сьне́гам

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

sideslip [ˈsaɪdslɪp] v.

1. хілі́цца на крыло́ (пра самалёт); зано́сіць убо́к (пра машыну)

2. паслізну́цца; спатыкну́цца

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

зано́с, ‑у, м.

1. Дзеянне паводле знач. дзеясл. заносіць — занесці (у 3, 4, 5 і 6 знач.).

2. Гурба, насып, намеценыя ветрам. Снежныя заносы. □ У заносах рыхлых вязнуць лыжы. Звонак.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

отзыва́ть​II несов., безл. (иметь посторонний запах, привкус) разг. папа́хваць, аддава́ць; (нести) зано́сіць, тхнуць, патыха́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

зано́сіцца несов.

1. (в мыслях, мечтах) уноси́ться, заноси́ться;

2. страд. заноси́ться; относи́ться; сноси́ться; вноси́ться; уноси́ться; см. зано́сіць 1, 2

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

уноси́ть несов.

1. (брать с собой) не́сці; (выносить) выно́сіць; (относить) адно́сіць; (сносить вниз) зно́сіць; (заносить) зано́сіць;

2. (похищать) разг. кра́сці, зно́сіць;

3. перен. (отнимать, поглощать) адбіра́ць, браць;

4. прям., перен. (перемещать, увлекать) не́сці, зно́сіць, зано́сіць; см. унести́;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

отдава́ть несов.

1. в разн. знач. аддава́ць; см. отда́ть;

2. (иметь запах, привкус, оттенок) аддава́ць, зано́сіць, тхнуць, патыха́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

verschnéien

1.

vt зано́сіць сне́гам

2.

vi (s) пакры́цца сне́гам

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

вадзі́ць, ваджу́, во́дзіш, во́дзіць; незак.

1. Тое, што і весці ў 1, 2 і 4 знач. (але абазначае дзеянне, што адбываецца не ў адзін час, не за адзін прыём або не ў адным напрамку).

В. дзяцей гуляць.

В. войскі ў бой.

В. смыкам па струнах.

В. машыну.

2. што з кім. Падтрымліваць (знаёмства, дружбу).

3. пераважна безас., каго-што. Хістаць у бакі, заносіць пры хадзьбе, яздзе.

Машыну пачало в. па слізкай дарозе.

4. Кіраваць гульнямі, танцамі.

|| наз. ваджэ́нне, -я, н. (да 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)