verhelichen

(sich) узя́ць шлюб, ажані́цца, вы́йсці за́муж

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

разлу́чніца, ‑ы, ж.

1. Разм. Жан. да разлучнік.

2. Абл. Жанчына, якая развялася з мужам. Канечне, крыху ніякавата браць замуж разлучніцу. Мыслівец.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

zaślubiać

незак. kogo жаніцца з кім; выходзіць замуж за каго;

zaślubiać komu córkę — аддаваць дачку замуж за каго

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

give away

informal

а) адда́ць за́муж)

б) вы́даць сакрэ́т, прагавары́цца

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

marry

[ˈmeri]

v., -ried, -rying

1) вянча́ць

2)

а) жані́цца з кім (пра мужчы́ну)

б) выхо́дзіць за́муж за каго́ (пра жанчы́ну)

3)

а) выдава́ць за́муж (дзяўчы́ну)

б) жані́ць (мужчы́ну)

She has married off all her daughters — Яна́ вы́дала за́муж усі́х сваі́х дачо́к

4) це́сна спалуча́ць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

выдава́ть несов., в разн. знач. выдава́ць; (замуж — ещё) аддава́ць;

выдава́ть с голово́й выдава́ць з галаво́й.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Пераве́д ’адведзіны маці дачкі, якая нядаўна выйшла замуж’ (Федар.), укр. переві́дувати ’наведваць’, перевідуватися ’тс’. З польск. мовы, параўн. przewiaciywać się ’даведвацца, дазнавацца’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

павыхо́дзіць, 1 і 2 ас. адз. не ўжыв., -дзіць; -дзім, -дзіце, -дзяць; зак.

1. Выйсці адкуль-н., пакінуць межы чаго-н. — пра ўсіх, многіх.

Людзі павыходзілі з хат.

П. з акружэння.

2. (1 і 2 ас. мн. не ўжыв.). Быць выдадзеным, надрукаваным — пра ўсё, многае.

3. Выйсці замуж — пра ўсіх, многіх.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

павыдава́ць, ‑даю, ‑даеш, ‑дае; ‑даём, ‑даяце; зак., каго-што.

Выдаць усіх, многіх або ўсё, многае. Павыдаваць атэстаты. Павыдаваць кнігі з бібліятэкі. Павыдаваць дачок замуж. Павыдаваць саўдзельнікаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

павыдава́ць сов.

1. (о многом) вы́дать;

2. (о многом) изда́ть;

3. (о многих — замуж) вы́дать, отда́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)