экстэрытарыя́льнасць, ‑і, ж.

Спец. Права замежных асоб і арганізацый не падпарадкоўвацца мясцовым законам, абумоўленае афіцыйнымі дагаворамі паміж дзяржавамі.

[Ад лац. ex — з і territorialis — які знаходзіцца на тэрыторыі.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

МЗС (міністэрства замежных спраў) Ministerium für Auswärtige Angelegenheiten

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

прамысло́вец, ‑лоўца, м.

Уладальнік капіталістычнага прамысловага прадпрыемства. [Нявідны:] — Выгнаныя фабрыканты, купцы, прамыслоўцы, памешчыкі .. знайшлі сабе спачуванне сярод замежных капіталістаў. Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Áußenminister

m -s, - міні́стр заме́жных спраў

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

заме́жны, -ая, -ае.

1. Які знаходзіцца за мяжой, іншаземны, зарубежны.

Замежныя дзяржавы.

2. Які адносіцца да іншай дзяржавы.

Замежныя тавары.

Замежная мова.

Замежная камандзіроўка (за мяжу, за граніцу).

3. Які мае адносіны да знешняй палітыкі.

Міністэрства замежных спраў.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

драгу́н, -а, мн. -ы, -аў, м.

У рускай арміі да 1917 г. і ў некаторых замежных арміях: вайсковец асобных часцей кавалерыі, здольных весці бой як у конным, так і ў спешаным страі.

Эскадрон драгунаў.

|| прым. драгу́нскі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

по́рта-фра́нка, нескл., н.

Порт, горад або прыморскі раён, у межах якога ўвоз і вываз замежных тавараў робіцца без аплаты пошлін.

[Іт. porto franco — свабодны порт.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

foreign affairs [ˌfɒrənəˈfeəz] n. pl. заме́жныя спра́вы;

the Ministry of Foreign Affairs Міністэ́рства заме́жных спраў

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

у́нтэр-афіцэ́р, ‑а, м.

Званне малодшага каманднага саставу ў царскай і некаторых замежных арміях. // Асоба, якая мае гэта званне. Малодшы унтэр-афіцэр.

[Ням. Unteroffizier.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ю́нга, ‑і, м.

Падлетак на судне, які рыхтуецца стаць матросам і вывучае марскую справу, а таксама малодшы матрос у некаторых замежных флотах.

[Ням. Junge — хлопчык.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)