pogmatwać się

зак. заблытацца

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

poplątać się

зак. заблытацца

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

verhspeln

vt

1.

заблы́таць 2. (sich) заблы́тацца

sich beim Rden ~ — заблы́тацца (у словах)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

fstreden

(sich) аддз. зарапартава́цца, заблы́тацца

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

tangle2 [ˈtæŋgl] v.

1. блы́таць; блы́тацца

2. заблы́тваць; заблы́твацца;

get tangled in lies заблы́тацца ў хлусні́

3. (with) свары́цца, канфліктава́ць; звя́звацца

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

заблы́твацца несов.

1. прям., перен. запу́тываться; см. заблы́тацца;

2. страд. запу́тываться; впу́тываться, заме́шиваться; см. заблы́тваць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

powikłać się

зак. заблытацца; ускладніцца

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

ублы́тацца, -аюся, -аешся, -аецца; зак.

1. у што. Заблытацца ў чым-н.

Конь ублытаўся ў пастронкі.

2. чым. Абвязацца, абматацца чым-н.

У. рознымі лахманамі, каб машкара не кусала.

3. перан., у што і без дап. Умяшацца, увязацца ў што-н. (разм., неадабр.).

У. ў чужую справу.

|| незак. ублы́твацца, -аюся, -аешся, -аецца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

zaplątać się

зак.

1. заблытацца, зблытацца; збіцца;

zaplątać się w zeznaniach — заблытацца ў паказаннях;

2. w co ублытацца ў што

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Захлупіцца ’захлынацца’ (Янк. II). Рус. захлупить ’закрываць’, захлупатьсязаблытацца’, славен. zahlúpniti ’задыхнуцца (парай)’, балг. захлупям, захлупвам ’накрыць, закрыць’. Параўн. славац. zachlipnať ’захлынацца’. Наўрад ці выклікае сумненні сувязь з захлынацца, хлынуць. Не абгрунтоўваецца семантычна сувязь з хлупы ’пахілы’ (гл.). Параўн. славен. hlûp ’пара, смурод’, hlópati ’дыхаць з цяжкасцю’. Няясна.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)