plaintive

[ˈpleɪntɪv]

adj.

жало́бны; тужлі́вы, ну́дны; су́мны

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

elegy

[ˈelədʒi]

n.

эле́гія f., жало́бны, су́мны верш

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

ВЭ́ЛЮМ

(ад лац. velum заслона),

жаночы галаўны ўбор, лёгкае пакрывала з кісяі, шоўку, цюлю, карунак, якое спускаецца да плячэй, пояса, часам да долу.

Белы вясельны вэлюм — частка шлюбнага ўбору; мацуецца да вянка або інш. галаўнога ўбору. Жалобны вэлюм чорнага колеру.

т. 4, с. 336

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

doleful

[ˈdoʊlfəl]

adj.

су́мны, жало́бны, журбо́тны, марко́тны; змро́чны, прыгнята́льны

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Klágelied

n -(e)s, -er жало́бны спеў; галашэ́нне, плач

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

марзя́нка, ‑і, ДМ ‑нцы, ж.

Разм. Сістэма ўмоўных знакаў для абазначэння літар і лікаў, прынятая ў перадачы па тэлеграфу, у радыёпрыёмах і г. д. Выбіты марзянкаю, Бег жалобны жаль Ад Масквы маланкаю Па слупах ўдаль. Куляшоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

мі́тынг м Kúndgebung f -, -en; Versámmlung f -, -en (сход);

жало́бны мі́тынг Tráuerkundgebung f

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

taps

[tæps]

а) адбо́й -ю m.

б) сыгна́л го́рна (жало́бны)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Тро́ур ‘жалоба’, тро́урны ‘жалобны’ (Нас.), смал. тро́вур ‘жалоба’. Да рус. тра́ур ‘жалоба’, якое пранікла (у XVIII ст.) з ням. Trauer ‘жалоба, смутак’ (Фасмер, 4, 95). Галосная ‑о‑ пад націскам у выніку лабіялізацыі пад уплывам суседніх гукаў.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Léichenmahl

n -(e)s, -mähler i -e памі́нкі; жало́бны абе́д

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)