Schlúmmer

m -s дрымо́та

in (léichtem) ~ líegen* — драма́ць, чу́йна спаць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

snooze

[snu:z]

1.

v., informal

паспа́ць, падрама́ць

2.

n.

каро́ткі сон, дрымо́та f.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

санлівасць, дрымота, млявасць

Слоўнік сінонімаў і блізказначных слоў, 2-е выданне (М. Клышка, правапіс да 2008 г.)

drzemka

drzemk|a

ж. дрымота;

uciąć sobie ~ę жарт. задрамаць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

ве́рас, ‑у; мн. верасы, ‑оў; м.

Нізкая вечназялёная кустовая расліна сямейства верасовых з дробным лісцем і лілова-ружовымі кветкамі. Звініць наліўная пагода, Цвітуць верасы ў бары. Панчанка. У пяшчотным блакітным бляску дрымота дымілася лістота бяроз, паравалі ў расе пышныя грывы верасу. Ракітны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Віскоцце ’віскатанне, віск’ (КТС, М. Ракітны). Утворана ад eiCKüTa < viskotъ і суф. ‑ьje, які вельмі рэдка далучаўся да назоўнікаў (sъnьje, ustьje). Назоўнікі, утвораныя пры дапамозе гэтага суфікса, могуць набываць абстрактнае абагульняльнае значэнне; параўн. драг. нудо́тьте ’нуда’, дрымо́тьте ’дрымота’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

◎ По́маг, помпе, помяжбк ’воблака’ (Сл. Брэс.), помееы ’дажджавая хмара’ (ЛА, 2), сюды ж памжа ’напасць, ліха (Касп.). Укр. паліве ’хмара’, рус. паша ’туман’, паліжа ’дрэннае надвор’е; дрымота’. Прасл. *pamegъ ад *mbga/тьіа ’імжа. гумай’ (ЭССЯ, 21, 93). Інакш і менш пераканальна гл. памне.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

drowse

[draʊz]

1.

v.i.

1) драма́ць; быць со́нным

2) быць вя́лым, ляні́вым

2.

v.t.

усыпля́ць, прысыпля́ць

3.

n.

дрымо́та, санлі́васьць f.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

doze

[doʊz]

1.

v.i.

драма́ць

to doze off — задрама́ць

2.

v.t.

рабі́ць со́нным

3.

n.

дрымо́та f., лёгкі сон, паўсо́н -сну́ m.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Dúsel

m -s

1) галавакружэ́нне

2) дрымо́та; летуце́ннасць

3) разм. нечака́ная ўдача

4) хмель, ап’яне́нне

im ~ — пад хмялько́м [му́хай]

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)