go shares

дзяліцца зь не́кім

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

раздзяля́цца, ‑яюся, ‑яешся, ‑яецца; незак.

1. Незак. да раздзяліцца.

2. Размяркоўвацца па якіх‑н. групах, катэгорыях і пад.; дзяліцца.

3. Зал. да раздзяляць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

share and share alike

дзялі́ць паро́ўну; дзялі́цца паро́ўну

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

zertéilbar

a які́ дзе́ліцца, які́ мо́жа дзялі́цца

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

dzielić się

dziel|ić się

незак.

1. дзяліцца; падзяляцца;

~ić się czym z kim — дзяліцца чым з кім;

ludzie ~ą się na dobrych i złych — людзі падзяляюцца на добрых і дрэнных;

2. z kim дзяліцца;

~ić się doświadczeniem — дзяліцца досведам (вопытам);

3. мат. дзяліцца

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

запазы́чыць, ‑чу, ‑чыш, ‑чыць; зак., што.

Пераняць, узяць адкуль‑н. Запазычыць ідэю. Запазычыць выраз. □ [Старшыня] нямала карыснага запазычыў з работы перадавікоў і цяпер, не шкадуючы сіл, гатоў дзяліцца вопытам сваёй арцелі. Дуброўскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дзяле́нне, -я, н.

1. гл. дзяліць, дзяліцца.

2. Матэматычнае дзеянне, шляхам якога пазнаецца, у колькі разоў адна велічыня большая за другую.

Д. лікаў.

Д. дробаў.

3. Спосаб размнажэння ў прасцейшых арганізмаў і клетак.

Д. клетак.

4. Адлегласць паміж дзвюма суседнімі рыскамі на вымяральнай шкале.

Ртуць на тэрмометры паднялася на тры дзяленні.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

таўчы́ся, таўку́ся, таўчэ́шся, таўчэ́цца; таўчо́мся, таўчаце́ся, таўку́цца; то́ўкся, таўкла́ся, -ло́ся; таўчы́ся; незак.

1. Драбніцца, дзяліцца на больш дробныя часткі.

2. (1 і 2 ас. адз. звычайна не ўжыв.). Быць, знаходзіцца дзе-н., звычайна ў цеснаце.

Каля парога таўкліся людзі.

3. Увіхацца дзе-н., каля чаго-н. (разм.).

Увесь дзень т. на кухні.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

АДНАКЛЕ́ТАЧНЫЯ,

арганізмы, целы якіх складаюцца з адной клеткі. Існуюць 2 узроўні арганізацыі аднаклетачных: пракарыётны (бактэрыі і сіне-зялёныя водарасці) і эўкарыётны (зялёныя і інш. водарасці, прасцейшыя). У пракарыётаў няма дыферэнцыраванага клетачнага ядра, у эўкарыётаў яно ёсць і можа дзяліцца. Аднаклетачныя спалучаюць уласцівасці клеткі і самаст. арганізма. Маюць простую будову (хларэлы, амёбы) і складаную (ацэтабулярыі, інфузорыі). Многія ўтвараюць калоніі. Ад аднаклетачных узніклі шматклетачныя.

т. 1, с. 122

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

confide

[kənˈfaɪd]

v.

1) давяра́ць, адкрыва́цца, дзялі́цца (сакрэ́там, кло́патамі)

2) даруча́ць, аддава́ць пад апе́ку

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)