avuncular

[əˈvʌŋkjələr]

adj.

1) дзя́дзькаў

2) Figur. сардэ́чны, як дзя́дзька

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

stryjostwo

н. дзядзька (брат бацькі) з жонкаю

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Uncle Sam [ˌʌŋklˈsæm] n. infml

1. «дзя́дзька Сэм», ЗША;

work for Uncle Sam быць на дзяржа́ўнай слу́жбе (у ЗША)

2. амерыка́нцы

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Ónkel

m -s, - дзя́дзька

der gélbe ~ — разм., жарт. бізу́н

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

дя́дюшка ласк. (дядя) дзя́дзька, -кі м.; (при обращении) дзя́дзечка, -кі м., дзя́дзюхна, -ны м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

кві́та в знач. сказ., разг. квит, кви́ты;

◊ і к., дзя́дзька Мікі́та! — и всё тут; и никаки́х!

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

дзя́дзькаў

1. дя́ди, дя́дин;

дз. дом — дом дя́ди, дя́дин дом;

2. уст. дя́дькин;

1, 2 см. дзя́дзька 1, 4

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

дзя́дзечка, ‑і; Р мн. ‑чак; м.

Ласк. да дзядзька (звычайна пры звароце). — А, дзядзька! дзядзечка, саколік! Насып мне ягад у прыполік! Колас. — Вы, дзядзечка, шапку забыліся, наце! — Яму празвінеў галасок хлапчаняці. Арочка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Спрут ‘гібель’: на спруты ‘на чорта’ (беласт., Дзядзька Квас, Роздум на калёсах, Беласток, 1995, 57), спру́та ‘смерць; халера’ (Сцяц. Сл.), ‘пагібель’ (кам., ЖНС). Адваротны дэрыват ад спруці́цца ‘памерці’ (ТС), ‘стаць пруткім’ (Стан.). Гл. прут, апруцянець.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

стхары́цца, стхаруся, стхорышся, стхорыцца; зак.

Абл. Прытаіцца. Стхарыўся дзядзька ў куточку. Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)