старасве́цкі, -ая, -ае.
1. Не сучасны па спосабе жыцця, звычках.
2. Які быў
3. Вельмі стары.
||
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
старасве́цкі, -ая, -ае.
1. Не сучасны па спосабе жыцця, звычках.
2. Які быў
3. Вельмі стары.
||
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
vordém
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
лэ́дзі,
[Англ. lady.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
◎ Ке́дзюсь ’калісьці, некалі,
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
алта́р, -а́,
1. Усходняя, узвышаная частка хрысціянскага храма (у праваслаўнай царкве аддзеленая ад агульнага памяшкання іканастасам).
2.
Прынесці (сваё жыццё) на алтар бацькаўшчыны — ахвяраваць сваім жыццём у імя Радзімы (
||
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
Калі́сь ’некалі, у мінулым,
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
астраля́бія, ‑і,
Вугламерны інструмент, які
[Грэч. astron — зорка і labein — узяць.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Ба́ло ’
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
пападкру́чваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае;
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
аба́з
(
дробная сярэбраная манета, распаўсюджаная
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)