nadrobić

I зак.

1. нагнаць;

nadrobić stracony czas — нагнаць страчаны час;

2. дарабіць;

3. надтачыць, надрабіць, надвязаць;

nadrobić skarpety — надрабіць (надвязаць, надплесці) шкарпэткі

II зак.

накрышыць, надрабіць;

nadrobić chleba — накрышыць хлеба

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

спра́віцца

1. (дарабіць) schaffen, bewältigen vt; éiner Sáche (G) Herr wérden (кніжн.);

спра́віцца з пра́цай die Árbeit scháffen [bewältigen];

спра́віцца з зада́ннем die Áufgabe méistern, der Áufgabe gerécht wérden;

ён не спра́віцца з гэ́тым er wird damít nicht zuréchkommen;

2. (адолець) fértig wérden (mit D), zuréchtkommen* аддз. vi (s) (mit D);

з ім не про́ста спра́віцца mit ihm hat man kein léichtes Spiel

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

fértig

1.

a

1) гато́вы, зро́блены

ein ~er Áufsatz — гато́вае сачыне́нне

~ wérden (mit D) — спраўля́цца (з чым-н.)

das ist fix und ~ — гэ́та зусі́м гато́ва

óhne j-n ~ wérden — абысці́ся без каго́-н.

ich bin mit ihm ~ — я не жада́ю мець з ім нічо́га агу́льнага

~! — ува́га! (каманда на старце)

2) уме́лы, майстэ́рскі

éine ~e Hand háben — быць спры́тным

2.

adv уме́ла, памайстэ́рску, адмысло́ва

~ Deutsch spréchen* — свабо́дна размаўля́ць паняме́цку

~ bríngen* — даво́дзіць да канца́, спраўля́цца (з чым-н.)

~ máchen — зрабі́ць, зако́нчыць, дарабі́ць

3.

~ máchen, sich падрыхто́ўвацца, быць напагато́ве

~ stéllen — вырабля́ць, рабі́ць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)