дарабі́ць, -раблю́, -ро́біш, -ро́біць; -ро́блены; зак., што.

1. Скончыць, завяршыць работу, давесці да патрэбнага ўзроўню.

Д. справы.

Д. праект забудовы.

2. Зрабіць дадаткова, прырабіць што-н. да чаго-н.

Д. ключ.

Д. ножку да стала.

|| незак. дарабля́ць, -я́ю, -я́еш, -я́е.

|| наз. даро́бка, -і, ДМ -бцы, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

дарабі́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. дараблю́ даро́бім
2-я ас. даро́біш даро́біце
3-я ас. даро́біць даро́бяць
Прошлы час
м. дарабі́ў дарабі́лі
ж. дарабі́ла
н. дарабі́ла
Загадны лад
2-я ас. дарабі́ дарабі́це
Дзеепрыслоўе
прош. час дарабі́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

дарабі́ць сов.

1. (закончить работу) доде́лать; (чулок и т.п. — ещё) довяза́ть;

2. (ножку к столу и т.п.) приде́лать;

3. дорабо́тать;

д. да ве́расня — дорабо́тать до сентября́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

дарабі́ць, ‑раблю, ‑робіш, ‑робіць; зак., што.

Зрабіць да канца, завяршыць работу над чым‑н. Дарабіць стол. □ Усё навокал патанала ў мяккіх, шызых прыцемках, але Макаравы вочы бачылі і праз гэту смугу: калодзеж з вечкам, дзве маладыя бярозкі пад акном, пахілыя веснічкі, якія ён не дарабіў, сенцы без дзвярэй. Асіпенка. // Зрабіць дадаткова, прырабіць. Дарабіць сенцы да хаты. Дарабіць ручку да дзвярэй. Дарабіць ключ. // Дапрацаваць, выправіць, што‑н. дадаўшы. Дарабіць праект.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дарабі́ць

1. (скончыць работу) völlig beénden; fértig máchen; zu Énde führen [bríngen*]; fértiġ stéllen;

2. (зрабіць дадаткова) zúsätzlich máchen;

3. (дапрацаваць) nácharbeiten vt

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

даро́бка гл. дарабіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

доде́лать сов. дарабі́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

дорабо́тать сов. дапрацава́ць; (доделать) дарабі́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

дарабля́ць, ‑яю, ‑яеш, ‑яе.

Незак. да дарабіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

даро́блены, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад дарабіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)