gnawer

[ˈnɔər]

n.

грызу́н -а́ m.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

бурунду́к, ‑а, м.

Маленькі паласаты, падобны на вавёрку грызун, які жыве ў норах.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

анда́тра, ‑ы, ж.

Грызун з каштоўным бліскучым густым футрам бурага колеру. // Футра гэтага грызуна.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

шыншы́ла, -ы, мн. -ы, -шы́л, ж.

Паўднёваамерыканскі грызун, падобны на вавёрку з каштоўным мяккім, густым і доўгім футрам, а таксама футра гэтай жывёлы.

|| прым. шыншы́лавы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

тарбага́н, ‑а, м.

Грызун атрада суркоў, які жыве ў Забайкаллі, на Алтаі, у Манголіі і Паўночным Кітаі.

[Цюрк.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сляпы́ш, слепыша, м.

Невялікі грызун, які жыве пад зямлёй, з недаразвітымі вачамі і зубамі, прыстасаванымі да рыцця зямлі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Nágetier

n -(e)s, -e заал. грызу́н

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Пясчанка грабеньчуковая (грызун) 4/48—49 (укл.)

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

Байбак (грызун) 2/73—74; 10/126

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

суро́к, ‑рка, м.

Невялікі грызун сямейства вавёркавых, які жыве ў глыбокіх норах, зімой уладае ў спячку. Зрэдку даносіўся крык савы, кароткі свіст перапалоханага сурка. Беразняк.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)