тарбага́н, ‑а, м.

Грызун атрада суркоў, які жыве ў Забайкаллі, на Алтаі, у Манголіі і Паўночным Кітаі.

[Цюрк.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)