суро́к, ‑рка, м.

Невялікі грызун сямейства вавёркавых, які жыве ў глыбокіх норах, зімой уладае ў спячку. Зрэдку даносіўся крык савы, кароткі свіст перапалоханага сурка. Беразняк.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)