Verbum

набедава́цца, -бяду́юся, -бяду́ешся, -бяду́ецца; -бяду́йся; зак.

Перажыць, зазнаць многа гора.

Н. ў вайну.

няўце́шны, -ая, -ае.

1. Такі, што немагчыма суцешыць, супакоіць.

Няўцешная маці.

2. Вельмі моцны па сіле праяўлення (пра гора, слёзы і пад.).

Няўцешнае гора.

3. Які не прыносіць суцяшэння, несуцяшальны.

Няўцешныя весткі.

|| наз. няўце́шнасць, -і, ж.

перагарава́ць, -ру́ю, -ру́еш, -ру́е; -ру́й; зак., што.

Перанесці, перажыць (нястачу, гора).

Зіму як-небудзь перагаруем.

вы́плакацца, -плачуся, -плачашся, -плачацца; вы́плачыся; зак.

Аблягчыць сваё гора плачам.

|| незак. выпла́квацца, -ваюся, -ваешся, -ваецца.