Разго́йшыць ’растраціць’ (дзятл., люб., ганц., Сл. ПЗБ). Экспрэсіўнае ўтварэнне на базе го́йсаць ’бегаць’ (гл.). Параўн. літ. išgaišìnti ’растраціць’ (няпоўная калька?).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Зго́йшыць ’растраціць; распрадаць’ (Сл. паўн.-зах.). Відаць, звязана з гойсаць ’хутка, мітусліва рухацца’, ’раз’язджаць, бегаць у пошуках чагосці ці без мэты’ (гл.) з прэфіксам з‑ і спарадычнай зменай с/ш.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

romp

[rɑ:mp]

v.i.

1) го́цаць, го́йсаць; куля́цца

2) лёгка выйграва́ць

to romp in — зь лёгкасьцю дабе́гчы да мэ́ты, вы́йграць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

bobrować

незак.

1. шнарыць, капацца;

bobrować w komorze — шнарыць у каморы;

2. гойсаць, бегаць;

bobrować z psami po lesie — гойсаць з сабакамі па лесе

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

buszować

незак. разм.

1. шнарыць; шнырыць; шныпарыць; гойсаць;

2. перан. бушаваць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

gambol

[ˈgæmbəl]

1.

n.

вясёлыя падско́кі (у ско́ках ці гуля́ньні), сваво́льнасьць f.

2.

v.i.

гайса́ць, го́йсаць, вясёла падско́кваць

Lambs were gamboling in the meadows — Аве́чкі гайса́лі на лу́зе

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

hasać

незак.

1. гойсаць, бегаць; сваволіць; забаўляцца;

2. танцаваць, танчыць, скакаць;

hasać do upadłego — скакаць да ўпаду

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

grasować

gras|ować

незак.

1. шнырыць; гойсаць; бегаць;

wilki ~ują po lasach — ваўкі гойсаюць у лясах;

2. перан. лютаваць; распаўсюджвацца; пашырацца

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

ganiać

незак.

1. бегаць, гойсаць, насіцца, ганяць;

2. kogo/co ганяцца за кім/чым;

ganiać złodzieja — ганяцца за злодзеем;

ganiać za pracą — шукаць працу

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

hunt​2 [hʌnt] v.

1. палява́ць; лаві́ць

2. шука́ць (каго-н., што-н.), го́йсаць/бе́гаць (у пошуках чаго-н.), ганя́цца (за чым-н.);

hunt the truth шука́ць пра́ўду;

hunt high and low усю́ды шука́ць (што-н.);

hunt for a book шука́ць, стара́цца купі́ць кні́гу;

hunt for an old friend шука́ць старо́га ся́бра

hunt down [ˌhʌntˈdaʊn] phr. v. шука́ць (каго-н./што-н.), высо́чваць, пільнава́ць (каго-н.)

hunt out [ˌhʌntˈaʊt] phr. v. знахо́дзіць, адшу́кваць (што-н.)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)