гон, ‑у, м.

1. Дзеянне паводле знач. дзеясл. гнаць і гнацца.

2. Праследаванне звера на паляванні. Напрамак гону. □ Гэта былі кудлатыя мясцовыя аўчар[кі], лютыя, але няздатныя для гону. Самуйлёнак.

3. Спец. Паводзіны звера ў час шлюбнага перыяду. Перыяд гону лася.

•••

Бабровыя гоны (уст.) — месца, дзе вадзіліся і лавіліся бабры.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

hound​2 [haʊnd] v. цкава́ць саба́камі; прасле́даваць; гна́цца;

hound smb. out of smth./hound smb. from smth. выжыва́ць каго́-н. адку́ль-н., выганя́ць з га́ньбаю

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

трави́ться​I несов.

1. (принимать яд) разг. труці́цца;

2. страд. труці́цца; атру́чвацца; выво́дзіцца; гна́цца, цкава́цца; см. трави́ть​I.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Profít

m -(e)s, -e прыбы́так

auf ~ aus sein [bedácht sein] — гна́цца за прыбы́ткам

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Тро́піць ‘шукаць след звяроў (аб сабаках)’ (Федар. 1), трапі́ць (тропі́ць) ‘гнацца па слядах’ (Ласт.). Параўн. укр. тропи́ти, рус. тропи́ть ‘ісці па слядах звяроў’, ‘вытоптваць сцежкі’, польск. tropić ‘ісці па слядах, віжаваць’. Прасл. *tropiti ‘тс’ — ад *tropъ > троп (гл.) (Фасмер, 4, 105; Борысь, 643; Скок, 3, 506; ЕСУМ, 5, 648–649). Гл. таксама трапі́ць.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

uganiać

незак.

1. бегаць;

2. za kim/czym гнацца за кім/чым

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

chase​1 [tʃeɪs] n.

1. паго́ня, прасле́даванне;

give chase (to) smb. гна́цца за кім-н.

2. палява́нне, ло́ўля; паляўні́чыя

3. паляўні́чае ўго́ддзе

♦

a wild goose chase паго́ня за недасяга́льным, недася́жным

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

náchjagen

vi (s, h) (D) гна́цца (за кім-н., за чым-н.), прасле́даваць (каго-н.)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

pursue [pəˈsju:] v. fml

1. прасле́даваць, гна́цца (таксама перан.);

She was pursued by photographers everywhere she went. Яе ўсюды праследавалі фатографы.

2. праця́гваць рабі́ць; займа́цца;

pursue a policy право́дзіць палі́тыку;

pursue an enquiry ве́сці рассле́даванне

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

прасле́даваць, ‑дую, ‑дуеш, ‑дуе; незак., каго-што.

1. Гнацца за кім‑, чым‑н., стараючыся дагнаць, захапіць, знішчыць. Праследаваць звера. Праследаваць ворага. □ Фашысты больш не праследавалі .. [партызан], самі баяліся засады. Новікаў.

2. перан. Не пакідаць у спакоі, даймаць, мучыць. Здагадкі, адна страшнейшая за другую, неадчэпна праследавалі .. [Аніссю]. Лынькоў.

3. Учыняць ганенні каму‑н., прыгнятаць. Вядома, што царызм праследаваў усякія праяўленні нацыянальных асаблівасцей беларусаў. Лушчыцкі.

4. Спец. Аддаваць пад суд. Праследаваць у судовым парадку.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)