шо́рах, -у, мн. -і, -аў, м.

Глухі гук ад трэння, лёгкага дакранання да чаго-н.

Ш. сухога лісця.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

stone-deaf [ˌstəʊnˈdef] adj. зусі́м глухі́; глухі́ як пень, як кало́да

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

зро́ду, прысл. (разм.).

1. (звычайна з адмоўем). Ніколі, ні разу.

З. такой пшаніцы не бачыў.

2. Ад самага нараджэння.

З. глухі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

глухо́й

1. прил., в разн. знач. глухі́;

глуха́я ночь глуха́я ноч;

глуха́я стена́ глуха́я сцяна́;

глухо́й уголо́к глухі́ куто́к;

глухо́й лес глухі́ лес;

глу́хой согла́сный лингв. глухі́ зы́чны;

2. сущ. глухі́, -хо́га м.;

глуха́я пора́ глуха́я пара́;

глуха́я дверь глухі́я дзве́ры.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

глушэ́ц, -шца́, мн. -шцы́, -шцо́ў, м.

1. Вялікая лясная птушка сямейства цецерукоў.

2. Глухі чалавек (разм.).

|| прым. глушцо́вы, -ая, -ае (да 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

трупце́ць, 1 і 2 ас. звычайна не ўжыв., -ці́ць; незак. (разм.).

Утвараць глухі нячысты гук (пра надтрэснуты посуд).

Гаршчок трупціць.

|| наз. трупце́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

thump​1 [θʌmp] n.

1. уда́р (кулаком)

2. глухі́ гук ад уда́ру; глухі́ шум (машыны)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

ух, выкл.

1. Выражае розныя моцныя пачуцці.

Ух ты, прыгожа як!

2. Ужыв. пры абазначэнні рэзкага гуку ад удару, выбуху, выстралу.

Ух!

Раздаўся глухі ўдар.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

шмя́каць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; незак.

Разм.

1. каго-што. Упускаць, кідаць, утвараючы глухі гук.

2. Стукаць, утвараючы глухі гук.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

безгла́сный

1. (безмолвный) маўклі́вы;

2. грам. глухі́.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)