Verbum

анлайнавы слоўнік

гашэ́нне ср. гаше́ние, туше́ние; задува́ние; см. гасі́ць ¹

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

зага́шваць

‘тушыць, гасіць што-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

гасі́цца несов., страд. гаси́ться, туши́ться, задува́ться; погаша́ться; см. гасі́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ва́пна, ‑ы, ж.

Рэчыва белага колеру, якое здабываецца з вапняку. Даламітная вапна. □ Сцены будынкаў і платы ад вуліцы пабелены вапнай. Козел.

•••

Гасіць вапну гл. гасіць.

Гашаная вапна — вапна, атрыманая ў выніку спалучэння нягашанай вапны з вадой.

Нягашаная вапна — вапна ў бязводным стане.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

wygaszać

незак. гасіць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Тусі́ць ‘гасіць, тушыць (пажар)’ (Нас.). У выніку кантамінацыі дзеясловаў тушыць і гасіць (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

lasować

незак. гасіць вапну

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

адкалупі́ць, ‑луплю, ‑лупіш, ‑лупіць; зак., што.

Разм. Аддзяліць, укалупнуўшы; адкалупнуць. Паклаўшы люльку, выняў [дзядзька] скалку, Адкалупіў ён цыру галку І гасіць крэсівам. Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

угаша́ть несов.

1. гасі́ць, тушы́ць, уту́шваць;

2. перен. заглуша́ць, падаўля́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

дэмпфі́раваць

(ням. dämpfen = глушыць)

гасіць ваганні ў механічных, электрычных і іншых сістэмах шляхам рассейвання энергіі.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)