sportive [ˈspɔ:tɪv] adj. гуллі́вы, гарэ́злівы;

a sportive show of affection жартаўлі́вае прызна́нне ў каха́нні

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Бязу́рны ’гарэзлівы’ (Касп.). Як і базу́рны (гл.), звязана з абазу́рыць.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

quírlig

a жва́вы, гарэ́злівы, неўтаймо́ўны

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

заду́млівасць, ‑і, ж.

Стан і ўласцівасць задумлівага; задуменнасць. Неяк адразу ва ўсіх гарэзлівы настрой змяніўся задумлівасцю, засяроджанасцю. Бураўкін. Ніхто не пачутае велічнай задумлівасці прыроды. В. Вольскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

andrusowski

гарэзлівы, свавольны;

~e maniery — вулічныя манеры

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

únartig

a непаслухмя́ны, нявы́хаваны, гарэ́злівы, сваво́льны

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

ре́звый

1. (о человеке) жва́вы, гарэ́злівы; (шаловливый) дураслі́вы, сваво́льны;

2. (быстрый в беге) шпа́ркі.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

bübisch

a

1) гарэ́злівы, гарэ́зны

2) по́длы

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Бязу́ла ’гультай’ (Касп.), бязу́льны ’свавольны, гарэзлівы’ (БРС). Няяснае слова. Можа, да без і ул‑ (вуліца)? Параўн. рус. безу́ла і г. д.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Перабязу́ліцца ’надурэцца, насваволіцца’ (Нас.). Да пера- (гл.) і бязу́ліцца, бязу́ліць ’гарэзаваць, дурэць, дурыцца, непрыстойна паводзіць сябе’, бязу́льны ’шалапутны’, бязу́ля ’гарэзлівы’, гл. бязула.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)