Эпштэйн М. С., гл. Галодны М.

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

го́ладна,

1. Прысл. да галодны (у 1 знач.).

2. безас. у знач. вык., звычайна каму. Пра галодны стан, адчуванне голаду кім‑н. Было страшна, голадна, але Анатоль ніколі не хныксіў, ніколі не наракаў на цяжкасці. Асіпенка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

héißhungrig

a

1) ве́льмі [на́дта] гало́дны

2) сква́пны, пра́гны

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

абмакрэ́лы, ‑ая, ‑ае.

Мокры, змочаны. Прыйшоў Ігнась у Замастоцкі райваенкамат на Куршчыне, абмакрэлы, адубелы, галодны і босы. Гурскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

няко́рмлены, ‑ая, ‑ае.

Такі, якога не кармілі; галодны. У хляве ў Акцызніка адзываліся запёртыя нанач, мусіць някормленыя, свінні. Пташнікаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

◎ На́тша ’на галодны страўнік’ (Сл. ПЗБ), на́тшча ’тс’ (Нас.). Гл. на́шча ’тс’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

niesyty 1

. галодны;

2. ненасытны, прагны, прагавіты

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

голода́ющий

1. прич. які́ (што) галада́е;

2. сущ. галада́ючы, -чага м., гало́дны, -нага м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ravenous

[ˈrævənəs]

adj.

1) ве́льмі гало́дны, пражэ́рлівы

I am ravenous — Я гало́дны, як воўк

2) пра́гны, прагаві́ты; хці́вы

He was ravenous for praise — Ён пра́гнуў пахвалы́

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

subsistence [səbˈsɪstəns] n. існава́нне;

means of subsistence сро́дкі для існава́ння;

a subsistence diet гало́дны паёк;

a subsistence wage пражы́тачны мі́німум

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)