grape [greɪp] n. вінагра́дзіна;

the grape/grapes вінагра́д;

a bunch of grapes гро́нка вінагра́ду

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

winogrono

winogron|o

н.

1. вінаград (плод); вінаградзіна;

2. ~a — мн. зборн. вінаград;

zasadzić ~a — пасадзіць вінаград

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Вінагра́дар ’чалавек, які разводзіць вінаград’ (КТС, БРС). Запазычана з рус. виноградарь ’тс’. Да вінагра́д (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Вінаграднік ’поле, дзе расце вінаград’ (БРС, КТС). Запазычана з рус. виноградник ’тс’. Да вінагра́д (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

seedless

[ˈsi:dləs]

adj.

безь зярня́т (напр. вінагра́д)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

ампелатэрапі́я

(ад гр. ampelos = вінаград + тэрапія)

лячэнне вінаградам.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

мускатэ́ль, ‑ю, м.

1. Сорт вінаграду з духмянымі ягадамі; вінаград гэтага сорту.

2. Сорт салодкага віна з мускатнага вінаграду; віно гэтага сорту.

[Іт. muscatello.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ца́пкі, ‑ая, ‑ае.

Абл. Хваткі, учэпісты. Дзікі вінаград.. моцна ўчапіўся за тонкія дошкі, за кроквы, пераплёўшы іх сваімі цапкімі вусікамі-вывітушкамі. Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ампелало́гія

(ад гр. ampelos = вінаград + -логія)

навука аб вінаградарстве.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

ампело́псіс

(н.-лац. ampelopsis)

дэкаратыўная расліна сям. вінаградавых; дзікі вінаград.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)