1.(приносящий весть) вясту́н, род. вестуна́м., вяшчу́н, род. вешчуна́м., вяшча́льнік, -ка м.;
2.(бюллетень, журнал) ве́снік, -ка м.;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
куде́сник
1.поэз., уст.вяшчу́н, род. вешчуна́м.; (колдун) вядзьма́р, род. ведзьмара́м., чараўні́к, -ка́м.;
2.перен. чараўні́к, -ка́м.;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
visionary
[ˈvɪʒəneri]1.
adj.
1) летуце́нны; нерэалісты́чны
2) уя́ўны
3) прадба́члівы
2.
n.
1) летуце́ньнік -а m.; мі́стык -а m.
2) вяшчу́н вешчуна́m.; прадказа́льнік -а m.
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
маг
(лац. magus, ад гр. Magos)
1) жрэц у краінах Стараж. Усходу, які спраўляў рэлігійныя абрады і прадказваў будучае;
2) асоба, якая займаецца магіяй, чарадзействам; вяшчун, знахар;
3) перан. чалавек, у якога што-н. атрымліваецца спрытна, умела.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)
Праро́к ’прапаведнік волі Бога, пасланы Богам; прадказальнік будучыні, вяшчун’ (ТСБМ), прарок, прарока ’тс’ (Нас.), ст.-бел.пророкъ ’тс’. Рус.проро́к, укр.прарок, прорік, пророка ’тс’. У сучасных усх.-слав. мовах запазычанне са ст.-слав.пророкъ, што з’яўляецца калькай грэч.προφήτης ’прарок, прадвяшчальнік’. Ад *pro‑ (гл. пра-) і *rekti ’гаварыць’ (гл. Фасмер, 3, 465; ЕСУМ, 4, 600), параўн. ст.-бел.прорекуе (XVI ст.), паводле Карскага (1, 158), пад уплывам реку, ректи — “в живых белорусских говорах это слово неизвестно” (там жа, 261). Форма прарока па тыпу народных утварэнняў на ‑а, гл. Сцяцко, Афікс. наз., 76.