сцяга́цца, -а́юся, -а́ешся, -а́ецца; зак. (разм.).

1. Схадзіць куды-н. і вярнуцца назад.

С. ў краму.

2. Знасіцца.

Паліто ўжо сцягалася.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

дамо́ў, прысл.

Да сябе, у свой дом, у сваю сям’ю; на радзіму.

Хлопцы скончылі работу і пайшлі д.

Вярнуцца з-за мяжы д.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

схадзі́ць, схаджу́, схо́дзіш, схо́дзіць; зак.

1. гл. хадзіць.

2. Пайсці куды-н. і, пабыўшы там, вярнуцца назад.

С. у госці.

С. па каня.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

зганя́ць², -я́ю, -я́еш, -я́е; зак., каго (што) (разм.).

Гонячы, прымусіць пабыць дзе-н. і вярнуцца назад.

З. коней на вадапой.

З. машыну ў горад.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

вярта́цца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца.

Незак. да вярнуцца ​1.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

get back

а) вярну́цца

б) памсьці́цца

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

zurǘckmüssen

* vi быць вы́мушанным вярну́цца

ich muss zurück — мне трэ́ба вярну́цца

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

Вярна́цца ’вяртацца’ (петрык., Мат. Гом.), ‑рт‑ змянілася на ‑рн‑, відаць, пад уплывам вярну́цца.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

вярта́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. вяртацца — вярнуцца ​1.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

восвоя́си нареч., разг. дамо́ў, дадо́му, даха́ты;

возврати́ться восвоя́си вярну́цца дамо́ў (дадо́му, даха́ты); (в знач. не солоно хлебавши) вярну́цца ні з чым.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)