трохпудо́вы, ‑ая, ‑ае.

Масай у тры пуды. Трохпудовая гіра. // Разм. Вельмі цяжкі, грузны. Трохпудовая вязка дроў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вяза́нне ср.

1. (действие) вяза́ние, вя́зка ж.;

2. (предмет) вяза́нье

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вяза́нка ж. вя́зка, -кі ж.; вяза́нка, -кі ж., звя́зак, -зка м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

garter stitch

про́стая вя́зка прутка́мі (яко́й вя́жуцца панчо́хі, рукаві́цы)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

гру́зка,

1. Прысл. да грузкі.

2. безас. у знач. вык. Вязка, багніста. Сцяпан і Вера Сяргееўна.. селі на бервяно, кінутае на лугавінцы, дзе вясной, відаць, было грузка. Шамякін.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

truss1 [trʌs] n.

1. med. банда́ж

2. бэ́лька

3. вяза́нка, вя́зка; пук (саломы, сена і да т.п.)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

кі́па, ‑ы, ж.

1. Вязка, пачак якіх‑н. прадметаў, складзеных адзін на другі; стос. Кіпа газет. Кіпа пісем.

2. Вялікая ўпаковачная мера тэкстыльнай сыравіны (бавоўны, лёну і інш.). Кіпа пянькі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

sheaf [ʃi:f] n. (pl. sheaves)

1. сноп (жыта, пшаніцы і да т.п.)

2. вя́зка, кі́п а ( паперы), пук (стрэлаў)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

rope1 [rəʊp] n.

1. кана́т, вяро́ўка

2. ні́тка, вя́зка;

a rope of onions вя́зка цыбу́лі;

a rope of pe arls ні́тка жэ́мчугу

give smb. enough rope даць каму́-н. свабо́ду дзе́янняў;

a rope of sand падма́нлівая трыва́ласць;

know the ropes infml ве́даць усе́ хады́ і вы́хады

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

вяно́к, -нка́, мн. -нкі́, -нко́ў, м.

1. Сплеценыя ў кружок лісты, кветкі.

В. з валошак.

Лаўровы в.

2. Тое, што і вянец (у 5 знач.).

3. Тое, што і нізка¹, вязка (у 2 знач.).

В. грыбоў.

|| памянш. вяно́чак, -чка, мн. -чкі, -чкаў, м. (да 1 знач.).

|| прым. вяно́чны, -ая, -ае (да 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)