konkluzja

konkluzj|a

ж. кніжн. заключэнне; выснова;

dojść do ~i — прыйсці да высновы

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

diagnosis

[,daɪəgˈnoʊsɪs]

n., pl. -ses

1) дыя́гназ -у m. (хваро́бы)

2) дакла́днае дасьле́даваньне (фа́ктаў)

3) высно́ва, зро́бленая на падста́ве дасьле́даваньня

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Fólgerung

f -, -en заключэ́нне, вы́вад, высно́ва

aus etw. (D) ~en zíehen* — рабі́ць высно́вы з чаго́-н.

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

następnik

м.

1. грам. другая частка складанага сказа;

2. філ. а) выснова; заключэнне;

наступны элемент

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

АДВАРО́ТНАЯ ТЭАРЭ́МА,

тэарэма, умовай якой з’яўляецца выснова зыходнай (прамой) тэарэмы, а высновай — умова. Прамая і адваротная тэарэма — узаемна адваротныя. З іх праўдзівасці вынікае, што выкананне ўмовы адной з іх не толькі дастаткова, але і неабходна для праўдзівасці высновы, напр., тэарэмы: «калі 2 вуглы трохвугольніка роўныя, то іх бісектрысы роўныя» і «калі 2 бісектрысы трохвугольніка роўныя, то адпаведныя ім вуглы роўныя», — узаемна адваротныя і абедзве праўдзівыя. З праўдзівасці якой-н. тэарэмы не вынікае праўдзівасць адваротнай тэарэмы да яе, напр., тэарэма: «калі лік дзеліцца на 6, то ён дзеліцца на 3» — праўдзівая, а адваротная тэарэма: «калі лік дзеліцца на 3, то ён дзеліцца на 6» — непраўдзівая.

т. 1, с. 98

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

Schlússfolgerung

f -, -en высно́ва, вы́вад, заключэ́нне, вы́нік

die ~ aus etw. (D) zíehen* — рабі́ць высно́ву з чаго́-н.

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

determination

[dɪ,tɜ:rmɪˈneɪʃən]

n.

1) вырашэ́ньне, усталява́ньне n. (ме́жаў, цаны́)

2) высно́ва f., вы́вад -у m.

3) пастано́ва f., заключэ́ньне n.

4) рашу́часьць, стано́ўкасьць f.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

legitimate

1. [lɪˈdʒɪtəmət]

adj.

1) зако́нны, легіты́мны; дазво́лены

2) нарма́льны, звыча́йны, прывы́чны

3) зако́ннанаро́джаны (пра дзіця́)

4) лягі́чны

a legitimate conclusion — лягі́чная высно́ва

2. [lɪˈdʒɪtəmeɪt]

v.t.

узако́ньваць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

deduction

[dɪˈdʌkʃən]

n.

1) адыйма́ньне n., вылічэ́ньне n.

deduction in pay — вылічэ́ньне з запла́ты

2) вы́лічаная су́ма

3) Logic. дэду́кцыя f.

4) высно́ва f., вы́вад -у m.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

conclusion [kənˈklu:ʒn] n.

1. заключэ́нне, высно́ва, вы́вад; заклю́чная ча́стка;

draw some conclusions рабі́ць высно́вы/вы́вады/заключэ́нне;

arrive at/come to/jump to/leap to/reach the conclusion that… прыйсці́ да заключэ́ння, што…

2. завяршэ́нне, заканчэ́нне

3. вы́нік;

a foregone conclusion непазбе́жны вы́нік

♦

in conclusion у заключэ́нне, нарэ́шце

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)