вырэ́зваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да выразаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вы́разаны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад выразаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

навыраза́ць сов. (во множестве) вы́резать; удали́ть; см. вы́разаць 1

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

гравірава́ць, ‑рую, ‑руеш, ‑руе; незак., што.

1. Выразаць узоры, надпісы на метале, дрэве, шкле і пад. пры дапамозе спецыяльных разцоў або хімічных сродкаў. Гравіраваць на метале.

2. Выразаць клішэ для гравюры. Гравіраваць ілюстрацыі для часопіса.

[Ад фр. graver.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вы́разка, ‑і, ДМ ‑зцы, ж.

1. Дзеянне паводле дзеясл. выраза́ць — вы́разаць (у 1–6 знач.).

2. Р мн. ‑зак. Тое, што выразана. Газетная выразка. Альбом выразак.

3. У кулінарыі — верхняя, самая мясістая частка філею.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вы́разка, -і, ДМ -зцы, мн. -і, -зак, ж.

1. гл. выразаць.

2. Тое, што выразана, выразаная частка чаго-н.

Газетная в.

3. Мяса з сярэдняй часткі тушы; філе.

Свіная в.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

incise

[ɪnˈsaɪz]

v.t.

1) выраза́ць, выкрэ́сьліваць

2) рабі́ць разьбу́, выраза́ць гравю́ру

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

вынима́ть несов.

1. выма́ць;

2. портн. выраза́ць, вырэ́зваць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вы́пилить сов. вы́пілаваць, мног. павыпіло́ўваць, вы́разаць, мног. павыраза́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вырэ́званне, ‑я, н.

Дзеянне паводле дзеясл. вырэзваць — выразаць (у 1, 2, 4–6 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)