прака́т I, -ту м., тех. прока́т;

п. рэ́ек — прока́т ре́льсов;

вы́пуск ~тувы́пуск прока́та

прака́т II, -ту м. (временное пользование) прока́т

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

павялі́чыцца, 1 і 2 ас. не ўжыв., -ыцца; зак.

Стаць большым (па аб’ёме, колькасці і пад.).

Павялічыўся выпуск прадукцыі.

Попыт павялічыўся.

|| незак. павялі́чвацца, -аецца.

|| наз. павелічэ́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

павялі́чыць, -чу, -чыш, -чыць; -чаны; зак.

Зрабіць большым (па аб’ёме, колькасці і пад.).

П. выпуск прадукцыі.

П. плошчу пасеваў.

|| незак. павялі́чваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. павелічэ́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

прака́т¹, -у, Ма́це, м.

1. Тое, што і пракатка.

П. рэек.

2. Металічныя вырабы пэўнага профілю, атрыманыя шляхам пракаткі.

Выпуск пракату.

|| прым. прака́тны, -ая, -ае (да 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

пато́чны, ‑ая, ‑ае.

Спец. Які ідзе бесперапынным патокам; бесперапынны. Латочны выпуск прадукцыі. Паточны метад апрацоўкі драўніны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

эмі́сія

(лац. emissio = выпуск)

выпуск у абарачэнне папяровых грошай і каштоўных папер.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

адтэрмінава́ць сов.

1. (на более поздний срок) отсро́чить, отложи́ть;

а. вы́пуск кні́гі — отсро́чить (отложи́ть) вы́пуск кни́ги;

2. продли́ть (срок);

а. камандзіро́ўку — продли́ть командиро́вку (срок командиро́вки)

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

reissue1 [ˌri:ˈɪʃu:] n. перавыда́нне; паўто́рны вы́пуск фі́льма на экра́н; паўто́рны гуказа́піс

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

кінапрака́т, ‑у, М ‑каце, м.

Выпуск кінафільмаў для дэманстравання на экранах і перадача іх у часовае карыстанне (на пракат) кінатэатрам, клубам і інш.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

кампле́ктны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да камплекту. Камплектны выпуск прадукцыі. Камплектная пастаўка дэталей. // Які ўтварае камплект, знаходзіцца ў камплекце. Камплектнае абсталяванне. Камплектны нож.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)