прачуха́нка, ‑і, ДМ ‑нцы; Р мн. ‑нак; ж.

Абл. Праборка, вымова за што‑н. Дасталася добрая прачуханка Міколку ад маткі. Лынькоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

страга́ч, ‑а, м.

Разм. Суровая вымова. Розныя загады на мяне былі: і «папярэдзіць», і «паставіць на від», нават страгача неяк абхапіў. Каршукоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

наганя́й, ‑ю, м.

Разм. Строгая вымова, праборка. Курсант, панурыўшыся, маўчаў, адчуваючы, як гарыць яго твар. Ён чакаў крыку, лаянкі, адным словам, наганяю. Дамашэвіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

reproof

[rɪˈpru:f]

n.

вымо́ва, нага́на f.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

admonicja

ж. кніжн. вымова; напамінак

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

scolding [ˈskəʊldɪŋ]n. вымо́ва;

catch a scolding атрыма́ць вымо́ву;

give a scolding зрабі́ць вымо́ву

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

pronunciation

[prə,nʌnsiˈeɪʃən]

n.

вымаўле́ньне n., вымо́ва f.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Schélte

f -, -n вымо́ва, прачуха́нка

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

наго́нка, ‑і, ДМ ‑нцы, ж.

1. Дзеянне паводле дзеясл. нагнаць (у 9 знач.).

2. Разм. Вымова, наганяй. На крайні выпадак.. [Міхайлаў] можа атрымаць строгую нагонку за не дагляд. Шынклер.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

rebuke​1 [rɪˈbju:k] n. fml

1. папро́к, дако́р;

wi thout rebuke бездако́рны, беззага́нны

2. вымо́ва; заўва́га

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)