Verbum

начарава́ць, -ру́ю, -ру́еш, -ру́е; -ру́й; зак.

У народных павер’ях: выклікаць што-н. чараваннем, вядзьмарствам.

загадзі́ць, -гаджу́, -го́дзіш, -го́дзіць; -го́джаны; зак., каго (разм.).

Задобрыць чым-н., выклікаць прыхільнасць.

З. ляснічага.

збянтэ́жыць, -жу, -жыш, -жыць; -жаны; зак., каго (што).

Выклікаць замяшанне, разгубленасць.

З. каго-н. пахвалой.

натхні́ць, -ню́, -ні́ш, -ні́ць; -нім, -ніце́, -ня́ць; -нёны; зак., каго-што.

1. Выклікаць натхненне, творчы ўздым.

Залатая восень натхняе паэтаў.

2. Выклікаць душэўны ўздым, заахвоціць да якіх-н. дзеянняў

Н. на напісанне верша.

Н. на подзвіг.

|| незак. натхня́ць, -я́ю, -я́еш, -я́е.

вы́зваць, -заву, -завеш, -заве; -заві; -званы; зак.

Тое, што і выклікаць.

|| незак. вызыва́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

разго́рніць, -ню, -ніш, -ніць; зак., каго-што (разм.).

Выклікаць жаль у каго-н.; разжаліць.

Р. бацькоў.

расчарава́ць, -ру́ю, -ру́еш, -ру́е; -ру́й; -рава́ны; зак., каго (што).

Выклікаць расчараванне.

|| незак. расчаро́ўваць, -аю, -аеш, -ае.