wybitny

выдатны;

wybitny uczony — выдатны навуковец

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

ас, -а, мн. -ы, -аў, м.

1. Выдатны лётчык, майстар паветранага бою.

Лётчыкі-асы.

2. Вялікі майстар сваёй справы.

Ас у сваёй справе.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

бліску́чы, -ая, -ае.

1. Які бліскае, ззяе, выпраменьвае святло.

Бліскучыя цацкі.

2. перан. Выдатны, надзвычайны.

Б. поспех.

Б. адказ студэнта.

|| наз. бліску́часць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

distinguished [dɪˈstɪŋgwɪʃt] adj. вядо́мы, выда́тны

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

незауря́дный незвыча́йны; (выдающийся) выда́тны; не абы-які́.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

адбо́рны, -ая, -ае.

1. Адабраны з ліку іншых як лепшы па якасці; першагатунковы, выдатны.

Адборная бульба.

2. перан. Вельмі грубы, непрыстойны.

За сцяной чулася адборная лаянка.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

eminent [ˈemɪnənt] adj. выда́тны; славу́ты, знакамі́ты

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

first-rate [ˌfɜ:stˈreɪt] adj. першакла́сны, выда́тны

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

admirable [ˈædmərəbl] adj. fml цудо́ўны, выда́тны

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

◎ Прэ́дні ’ранейшы; былы’, ’які будзе наперадзе, у будучым’, ’вельмі добры, выдатны’ (Нас.). З польск. przedni ’пярэдні; вельмі добры, выдатны’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)