бліску́чы, -ая, -ае.

1. Які бліскае, ззяе, выпраменьвае святло. Бліскучыя цацкі.

2. перан. Выдатны, надзвычайны. Б. поспех. Б. адказ студэнта.

|| наз. бліску́часць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс, часткова)