го́рбіць, ‑блю, ‑біш, ‑біць; незак., што.

Выгінаць гарбом; сутуліць. А бабулька горбіць плечы, Бы з гары, зл[азіць] з печы. Бядуля.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

набы́чваць

‘выгінаць, выстаўляць наперад, напружваць што-небудзь (лоб, грудзі, жывот і пад.)’

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. набы́чваю набы́чваем
2-я ас. набы́чваеш набы́чваеце
3-я ас. набы́чвае набы́чваюць
Прошлы час
м. набы́чваў набы́чвалі
ж. набы́чвала
н. набы́чвала
Загадны лад
2-я ас. набы́чвай набы́чвайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час набы́чваючы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

кукарэ́чыць

‘карабаціць - рабіць што-небудзь карабатым, скрыўляць, выгінаць; выклікаць у каго-небудзь агіду, непрыемнае пачуццё’

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. кукарэ́чу кукарэ́чым
2-я ас. кукарэ́чыш кукарэ́чыце
3-я ас. кукарэ́чыць кукарэ́чаць
Прошлы час
м. кукарэ́чыў кукарэ́чылі
ж. кукарэ́чыла
н. кукарэ́чыла
Загадны лад
2-я ас. кукарэ́ч кукарэ́чце
Дзеепрыслоўе
цяп. час кукарэ́чачы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

Крыўля́ць ’крывіць, выгінаць’ (Др.-Падб.). Гл. крывы.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

arch​3 [ɑ:tʃ] v. выгіна́ць дуго́й;

The cat arched its back and hissed. Кот выгнуў спіну дугою і зашыпеў.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

prężyć

незак. напружваць;

prężyć grzbiet — выгінаць спіну

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

выгіна́цца несов.

1. выгиба́ться, изгиба́ться; извива́ться;

2. перен. (заискивать) извива́ться;

3. страд. выгиба́ться, изгиба́ться; см. выгіна́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Выгнёстый ’выгнуты’ (брэсц., Нар. лекс.). Відаць, першапачаткова *выгінясты, што магло быць запазычана з польск.; параўн. wyginiać ’выгінаць’; малаверагодна сувязь з гнясці́ ’ціснуць, біць’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

verbíegen

*

1.

vt згіна́ць, выгіна́ць, тэх. дэфармава́ць

2.

(sich) караба́ціцца, гну́цца, скрыўля́цца

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

БАКАШЫ́ЙНЫЯ ЧАРАПА́ХІ

(Pleurodira),

падатрад паўзуноў. 2 сям.: пеламедузавыя і змеяшыйныя чарапахі, 13 родаў, 45 відаў. Пашыраны ў прэсных водах Паўд. Амерыкі, Афрыкі, Аўстраліі, а-воў Мадагаскара і Новай Гвінеі.

Даўж. панцыра 30—77 см. Шыя доўгая; могуць выгінаць яе ўбок і закладваць пад панцыр. Ногі пераважна пляскатыя, на пальцах плавальныя перапонкі. Кормяцца дробнымі рыбамі. Мяса і яйцы некаторых выкарыстоўваюць у ежу.

т. 2, с. 229

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)